Χριστουγεννιάτικα μπουκάλια!!!

    Κατ' αρχήν, θέλω να σας ευχαριστήσω όλες για τα καλά σας λόγια προς το πρόσωπό μου, αλλά και τις δημιουργίες μου. Θεωρώ τον εαυτό μου αρκετά τυχερό που βρέθηκα σε αυτήν την blogoγειτονιά με όλους  αυτούς τους υπέροχους ανθρώπους! Δεν θέλω να αναφερθώ σε καμία προσωπικά, είστε για μένα όλες υπέροχες! Και η παρέα σας είναι ο,τι καλύτερο!...

    Σας δείχνω τα χριστουγεννιάτικα μπουκάλια μου. Το περιεχόμενό τους είναι αγιορείτικο κρασί, και θεωρώ ότι είναι ό,τι πρέπει να για στολίσουν το χριστουγεννιάτικο ή πρωτοχρονιάτικο τραπέζι!

Ξύλινη σπιτάκια- κλειδοθήκες!!!

     Όπως σας είπα, με το πέρας της έκθεσης του Βάλε Φαντασία, θα σας δείξω και κάποιες ακόμα χριστουγεννιάτικες δημιουργίες!

~ ~ ~

Η επόμενη μέρα μετά την έκθεση ξημέρωσε με μια πολύ καλή διάθεση, καθώς χάζευα τις φωτογραφίες που είχα τραβήξει! Περάσαμε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο όλες όσες πήραμε μέρος, γιατί ήρθαμε πιο κοντά μεταξύ μας, γνωριστήκαμε καλύτερα, απολαύσαμε αυτόν τον όμορφο- κρύο!- καιρό παρείτσα... Όσον αφορά βέβαια την αγοραστική κίνηση, δεν ήταν η αναμενόμενη, αλλά σημασία έχει ότι όλοι οι δημιουργοί εκθέσαμε τις δημιουργίες μας!...

Μερικές φωτογραφίες από τον πάγκο μου...

Όλη η γειτονιά στην φωτογραφία...

Με την καλή μου φιλενάδα, Μπέττυ (Anthivolon) και την γλυκιά της κόρη, Μυρτώ!

Κι εδώ τα αστέρια μας σε πρώτο πλάνο! Έλλη, Μαριάννα και Μυρτώ!

Επειδή στο είπα φιλενάδα...!!! Αυτή η δύσκολη ώρα του μεσημεριού, που το στομάχι παίζει ταμπούρλο, και μάλιστα σε χριστουγεννιάτικους ρυθμούς, είναι η καλύτερη ώρα για φωτογραφίες!!! Φρόντισε αυτές που θα ανεβάσεις εσύ να είναι εξίσου αξιοπρεπείς!!! χιχιχιχιχι!!!!!

Χριστουγεννιάτικες κατασκευές!

     Παραμονή της έκθεσης του Βάλε Φαντασία, όπου θα λάβω μέρος, ίσα που πρόλαβα να φωτογραφίσω κάποιες ακόμα από τις κατασκευές, και σας τις παρουσιάζω! Είναι κάποια από τα κεραμίδια, και μερικές από τις γυάλινες μπάλες σε σχήμα καρδιάς!
     Σας τις αφιερώνω σε όλες εσάς καλές μου φίλες, που κάνετε συχνές επισκέψεις στο blogoσπιτάκι μου, και θα χαρώ πάρα πολύ αν κάποια από εσάς καταφέρει να έρθει σε αυτή την έκθεση, και να γνωριστούμε από κοντά!
     Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου, μια από εσάς, την καλή μου Πολυτεχνίτισσα Lourdi, που συχνά μου χτυπά το κουδούνι στο blogoσπιτάκι για να μου πει μια καληνύχτα! Είναι πολύ γλυκό εκ μέρους σου Lourdi μου και σ' ευχαριστώ γι' αυτό, γιατί με χαροποιεί ιδιαίτερα όταν παίρνω την καληνύχτα σου! Να σου πω επίσης ότι δεν ξεχνώ το βραβείο που μου χάρισες, και με την πρώτη ευκαιρία να είσαι σίγουρη ότι θα το πάρω!
      Πολλά φιλιά σε όλες! Και ακολουθούν κι άλλα στις επόμενες μέρες!

Είναι πήλινα κεραμίδια, με χαρτοπετσέτα ή ρυζόχαρτο. Επιπλέον, έχω προσθέσει χιόνι σε κάποια από αυτά και glitter.

~ ~ ~

Γυάλινες καρδούλες, που έχουν φτιαχτεί με χαρτοπετσέτες. Και αυτές έχουν στολιστεί με χιόνι, glitter, κορδελίτσες...

Χριστουγεννιάτικες λουλουδένιες μπάλες!!!

    Όπως καταλαβαίνετε, έχω μια αγάπη στα λουλούδια, και δεν χάνω ευκαιρία να κάνω κατασκευές με αυτά! Όχι που θα μου ξέφευγε και η μπάλα από φελιζόλ! Ένα πιστόλι σιλικόνης, ένα κοπίδι, μια μπαλίτσα και τα διακοσμητικά λουλουδάκια... Και ξεκινάμε!!! Με κέφι και φαντασία...

   
    Το μόνο που έχουμε να κάνουμε, είναι να καρφώσουμε τα λουλουδάκια στην μπάλα, και συγχρόνως να βάζουμε λίγη σιλικόνη, για να γίνονται πιο σταθερά... Στο τέλος,  στην κορυφή, αφήνουμε ένα μικρό κενό για να προσθέσουμε τα μεγάλα λουλούδια και την κορδέλα!

    Πιο κοντινές φωτογραφίες, για να δείτε λεπτομέρειες...

    Αυτές είναι οι τρεις μπαλίτσες που αποπειράθηκα να φτιάξω! Αν και δημιουργήθηκαν σε ένα χρονικό διάστημα περίεργο για μένα, που είμαι αρκετά πιεσμένη και νιώθω την δημιουργικότητά μου να περιορίζεται (γι' αυτό άλλωστε και καθυστερώ κάποιες αναρτήσεις χριστουγεννιάτικου περιεχομένου), ελπίζω να σας αρέσουν...

Ένα τραγούδι που αξίζει να τ' ακούσετε

Σήμερα το πρωί με φώναξε η 16χρονη κόρη μου να ακούσω και να διαβάσω τους στίχους ενός τραγουδιού του rapper Ραψωδού Φιλόλογου με τίτλο 'Ογδονταπέντε',ένα τραγούδι που εκφράζει αυτήν την ηλικία και όχι μόνο....Ακούγοντάς το νιώθεις έναν κόμπο στο λαιμό και συνειδητοποιείς πως για άλλη μια φορά η δικιά μας η γενιά έχει κάνει τερατώδη λάθη οδηγώντας τα παιδιά μας σε λάθος μονοπάτια,να χάνονται σε περίεργους κόσμους,ψάχνοντας για διεξόδους.Πιστεύω πως δεν είναι αργά,όσοι μπορούμε να σκύψουμε πάνω απ' τα παιδιά μας και χέρι χέρι να βρούμε μαζί το σωστό δρόμο.Νομίζω ότι αυτό το τραγούδι αξίζει να τ' ακούσετε,δε θα σας πει τίποτα καινούριο απ' αυτό που ήδη γνωρίζετε,αλλά όσο περισσότερες φωνές το φωνάζουν,όσο περισσότερα αυτιά τ' ακούν,τόσο αυτό θα βοηθήσει να κινηθούμε πιο γρήγορα.Εύχομαι καλό υπόλοιπο της Κυριακής σε όλους και καλή εβδομάδα :)