Σας ευχαριστώ που με τιμάτε με την παρουσία σας!!!

12 Μαρτίου 2011

Αλλάζοντας οπτική γωνία...




Μια σκοτεινή και θυελλώδη νύχτα, δύο πολεμικά πλοία επέστρεφαν στο λιμάνι μετά από εκπαιδευτική αποστολή. Η θάλασσα ήταν φουρτουνιασμένη και η ομίχλη προκαλούσε τη μειωμένη ορατότητα. Γι' αυτό ο καπετάνιος παρέμεινε πάνω στη γέφυρα, για να σιγουρευτεί ότι όλα θα πάνε καλά. 

Μόλις σκοτείνιασε, ο παρατηρητής ανάφερε "Φαίνεται κάποιο φως στη δεξιά πλευρά της πλώρης." 
"Είναι σταθερό ή κινείται προς την πρύμνη;" ρώτησε ο καπετάνιος. 
"Σταθερό, καπετάνιε" απάντησε ο παρατηρητής, που σήμαινε ότι το πλοίο ήταν σε τροχιά σύγκρουσης. 
Ο καπετάνιος έδωσε εντολή "Στείλε σήμα στο πλοίο: είμαστε σε τροχιά σύγκρουσης, σας συμβουλεύω να αλλάξετε την πορεία σας κατά 20 μοίρες." 
Επέστρεψε ένα σήμα "Συμβουλεύω εσάς να αλλάξετε πορεία κατά 20 μοίρες". 
Τότε ο καπετάνιος είπε "Μετέδωσε το ακόλουθο: είμαι καπετάνιος, άλλαξε πορεία κατά 20 μοίρες". 
Η απάντηση ήρθε:" Είμαι ναύτης δεύτερης τάξης. Συμβουλεύω να αλλάξετε πορεία κατά 20 μοίρες". 
Ο καπετάνιος, αρκετά ενοχλημένος, έδωσε την εντολή "Είμαι πολεμικό πλοίο. Άλλαξε τώρα πορεία κατά 20 μοίρες!". 
Η απάντηση ήρθε "Είμαι Φάρος. Επιμένεις;"

Αυτό είναι μια αλλαγή οπτικής γωνίας.
Αυτή η μικρή πληροφορία "Είμαι Φάρος" άλλαξε αμέσως την οπτική γωνία του καπετάνιου. 
Έγινε πιο δεκτικός σε νέους τρόπους αντιμετώπισης των πραγμάτων.

Υπάρχει πάντοτε η άλλη όψη του φεγγαριού..........

5 Μαρτίου 2011

Η κορνίζα βρήκε το ταίρι της...


Όσες με παρακολουθείτε, θα θυμάστε αυτή την κορνίζα που είχα φτιάξει πριν καιρό... Η γλυκιά μου Μαριλένα, φίλη της Μαριάννας μου, έψαχνε να κάνει ένα δώρο, και της άρεσε πολύ. Έτσι, της έφτιαξα μια κορνίζα σαν αυτή. Δεν άργησε να μου ζητήσει και ένα βάζο, για να το συνδυάσει με την κορνίζα και να να ολοκληρώσει το δώρο της! Εγώ βέβαια δεν ήθελα και πολύ για να δοκιμάσω και το συγκεκριμένο σχέδιο μαζί με την παλαίωση και στο γυαλί! Έτσι, αφού βρήκα το κατάλληλο βάζο, προχώρησα στην κατασκευή του, και σας το παρουσιάζω!...




3 Μαρτίου 2011

Μάνα...




Ο τελευταίος μήνας ήταν ένας από τους δυσκολότερους μήνες της ζωής μου. Έζησα πράγματα και καταστάσεις που εύχεσαι ποτέ να μην συμβούν. Αλλά πάντα είχα την ελπίδα και περίμενα, και ευτυχώς δεν διαψεύστηκα . Τα πράγματα δείχνουν να πηγαίνουν καλύτερα για τη γλυκιά μου μάνα, κι αυτό εύχομαι κι ελπίζω...


Υ.Γ. Σας ευχαριστώ όλες όσες μου αφήνατε τα σχόλιά σας και μου στέλνατε e-mail και ανησυχούσατε για την απουσία μου. Όπως καταλαβαίνετε, δεν υπήρχε διάθεση για τίποτε άλλο, αλλά πάντοτε υπήρχατε στις σκέψεις μου, και μου λείψατε πολύ!

3 Φεβρουαρίου 2011

Βραβείο!

Η φίλη μου Ani από την Αργεντινή μου έκανε την τιμή να μου χαρίσει αυτό το πολύχρωμο βραβείο!!!

 

Οι κανόνες του βραβείου επιβάλουν να γράψω εδώ και 10 πράγματα που μου αρέσουν! Έχουμε και λέμε:
  1. το να πίνουμε λεμοντσέλο με το παρεάκι με αναμμένο τζάκι και χαμηλό φωτισμό, και με μουσική υπόκρουση διπλοπενιάς..................
  2. το καλό φαγητό
  3. ο ξεκούραστο ύπνο
  4. το ουράνιο τόξο μετά τη βροχή
  5. την μπάρα σοκολάτας την ώρα της βουλιμίας
  6. το λαπτοπάκι μου
  7. να ξέρω ότι είμαι η αιτία που γελάει... άσχετο αν γελάει με μένα!!!
  8. όταν γυρνάω στο σπίτι πτώμα και βρίσκω καθαρό το νεροχύτη, κι ένα πιάτο φαγητό να με περιμένει........
  9. ν' ανάβω τζάκι όταν έξω κάνει κρύο, με μια κούπα ζεστό καφέ
  10. να βλέπω το όνομά του να καλεί στην οθόνη του κινητού...
Τώρα πρέπει να το αφιερώσω σε 10 από σας! Θέλω με τη σειρά μου να το δώσω κι εγώ αυτό το βραβείο στις:

  1. Μαριάννα
  2. Inmacu
  3. Zondra
  4. Marta
  5. Χρυσάνθη
  6. Biljana
  7. Nάντια 
  8. Άννα
  9. Λούρδη
  10. Μπέττυ
Για μένα είστε όλες αγαπημένες, δε θα κουράζομαι να σας το λέω! Αλλά ξέρετε πως είναι τώρα τα βραβεία... Οι κανόνες επιβάλλουν να επιλέξεις... Κι επειδή συνήθως το αφιερώνω σε όλες σας, αυτή τη φορά επέλεξα να ονοματίσω. Έτσι, για διαφορά...
Την αγάπη μου σε όλες σας!!!.........

1 Φεβρουαρίου 2011

Η κούκλα μου, η Μαρένια!!!!!!

Ναιαιαιαιαιαιαι!!!! Έφτιαξα την πρώτη μου πάνινη κούκλα!!! Και το όνομα αυτής... Μαρένια!
Όταν πρωτοείδα στο blog της αγαπημένης μας φίλης, Νάντιας,  αυτήν την ανάρτηση, είπα ότι θέλω κι εγώ να φτιάξω μια τέτοια κούκλα! Δεν άργησα να προμηθευτώ το βιβλίο που μας σύστηνε η φίλη μας, και να κάνω σχέδια για το πότε και το πως θα την φτιάξω!... Και ναι, έφτασε η ώρα που έγινε πραγματικότητα!... Ιδού, σας την παρουσιάζω!...





Ένα θέλω να σας πω, και αυτό είναι σίγουρο: το άθλημα κάθε άλλο παρά εύκολο είναι!!! Αλλά, το αποτέλεσμα με έχει ξετρελάνει και θα συνεχίσω να φτιάχνω μοντελάκια!!!
Καλό μήνα και καλή εβδομάδα σε όλες σας!!!

Δείτε ακόμη...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Οι επισκέπτες στο χάρτη...