Οι δυο φιλενάδες!

Δυο κούκλες όλες κι όλες, εξάντλησαν την δημιουργικότητά μου για αυτήν την περίοδο!...

Μια ξανθούλα και μια μελαχρινούλα!... Και οι δυο κατέληξαν σε παιδικά χεράκια! Εύχομαι να τους κρατάνε συντροφιά στα παιχνίδια τους!

Ελπίζω όλες σας να είστε καλά...

Μια ανάσα πριν το Πάσχα!...

Κάλλιο αργά παρά ποτέ, κατάφερα να βρω το χρόνο να κάνω την ανάρτηση αυτή, και να σας δείξω κάποια από τα πραγματάκια που έφτιαξα για να τα κάνω δώρα στους αγαπημένους μου αυτές τις άγιες μέρες!...

Τα πρώτα είναι δύο κουτάκια, που θα γεμίσω με σοκολατένια αυγουλάκια...

 

Ακολουθούν τα δύο αυγά! Το ένα είναι κεραμικό, και το άλλο αυγό στρουθοκαμήλου!...

 

Και στο τέλος, έτσι, για το καλό, μια λαμπαδίτσα! Την έκανα δώρο στην καλή μου φίλη και κουμπάρα, κι ευελπιστώ ότι θα βρω το χρόνο και τη διάθεση να φτιάξω και τις λαμπάδες της οικογένειας!!!... 

 

Εύχομαι σε όλες σας να περάσετε ήσυχα και κατανυκτικά τις άγιες αυτές μέρες, και ευχαριστηθείτε τη μέρα της Λαμπρής, το Άγιο Πάσχα!...

Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση σε όλες σας!!!...

Θα'ναι σαν να μπαίνει η άνοιξη!...

Ένα τραγουδάκι πολύ όμορφο, που μου αρέσει πολύ, με την υπέροχη Σοφία Βόσσου, κι αφιερωμένο σε όλες εσάς, σε αυτή την όμορφη μπλογκ-ο-παρέα!!!...

Η άνοιξη η ξελογιάστρα λοιπόν! Αυτή, που δεν σ'αφήνει να ησυχάσεις, και νιώθεις το κάλεσμα, οι τοίχοι του σπιτιου σε πνίγουν, και θες να βγεις στους δρόμους, να περπατήσεις, να μυρίσεις, ν' ανασάνεις!...

Έτσι, χτες το απόγευμα, χωρίς δεύτερη σκέψη, με την Μαριάννα μου πήραμε τους δρόμους... Ανεβήκαμε, κατεβήκαμε, στρίψαμε, χαθήκαμε... Μια υπέροχη βόλτα όπως καταλαβαίνετε!... Και βέβαια, από αυτή την βόλτα δεν γλίτωσαν εκείνα τα λουλούδια που φωνάζανε "Πάρτε μας μαζί σας"!!!... Ο πειρασμός λοιπόν μεγάλος, και πολύ γρήγορα βρέθηκαν στα βάζα μας...

Κι από τα βάζα, η έμπνευση οδήγησε στα... κεριά!

Πάλι τα πινέλα πήραν φωτιά, και να το αποτέλεσμα...

˙·٠•●✿✿●•٠·˙

Τα σποροφυτάκια!!!

Μια ανάρτηση διαφορετική από τις άλλες...

(Με πολύ δόση παραμυθιού, θα ξεκινήσουμε σήμερα την ιστορία μας, να σας αφηγηθούμε, εγώ και η κόρη μου η Μαριαννούλα, πως γεννήθηκαν τα πρώτα μας λαχανοφυτάκια!!! Ξεκινάμε λοιπόν!...)

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν πολλά πολλά σποράκια, μέσα σε στενόχωρα, κρύα σακουλάκια! Ένα κρύο απόγευμα στις αρχές του Μάρτη, ξαφνικά δυο χεράκια άρπαξαν αυτά τα σακουλάκια από το σκοτεινό συρτάρι, και δυο ματάκια κοίταξαν τα σποράκια με μεγάλη τρυφερότητα και τους υποσχέθηκαν ότι από τώρα και στο εξής το μέλλον τους θα ήταν καλύτερο! Με πολύ λαχτάρα, και με πολύ αγάπη, τρία τρία τα σποράκια ακούμπησαν απαλά στο μαλακό χώμα... Και μετά, ένα δαχτυλάκι τα ζούμπιξε και τα έχωσε πιο βαθιά, να ζεσταθούνεεε!!!... Κάποιες σταγόνες νερού, δειλά δειλά κυλήσανε κι αυτές στο χώμα, για να μην διψάσουνε τα μικρά σποράκια! Και μετά, τα σποράκια αφέθηκαν ήρεμα, στην ησυχία τους, κάτω από το ζεστό φως της λάμπας, και με την ευχή του μικρού κοριτσιού να μεγαλώσουν γρήγορα σαν όλα τα φυτάκια, και να γίνουν γερά και δυνατά! Και το μικρό κοριτσάκι έπεσε να κοιμηθεί ευτυχισμένο εκείνη τη νύχτα...

Μερικές μέρες μετά, η χαρά ήταν απερίγραπτη! Τα πρώτα πράσινα κεφαλάκια ξεπρόβαλαν με ένα χασμουρητό από το χώμα! Κι εκεί άρχισε ο τρελός χορός: "Έσκασε το αγγουράκι!!! Γιούπιιιιι!!!" Ένα ένα τα σποράκια μεταμορφώθηκαν σε φυτάκια!!!

Τα αγγουράκια και τα κολοκυθάκια...

Το θυμαράκι... Δεν είναι πανέμορφο;!

Ο μαραθούλης!

Όμως, τα αγγουράκια και τα κολοκυθάκια είχαν μια τρομερή όρεξη! Τι να σας πω, το κοριτσάκι τα είχε χαμένα με το ποσό γρήγορα μεγάλωναν αυτά τα μικρούλια! Και μια μέρα, σήμερα ας πούμε, αποφάσισε μαζί με την μαμά του, να τα πάει σε πιο μεγάλα σπιτάκια, για να γίνουν πλέον ανεξάρτητα!

Κι έτσι ξεκίνησε η μεταφύτευση τους...

Εδώ θα σας αφήσουμε για λίγο, και κάααποια στιγμή, όταν τα φυτάκια θα έχουν μεγαλώσει ακόμα πιο πολύ, και θα είναι πιο πολύ όμορφα, και έτοιμα να μπουν στο λαχανόκηπο τους, θα σας πούμε για τις νέες τους περιπέτειες!

Ευχηθείτε μας, και σε μας και στα φυτάκια μας, καλή τύχη! Γιατί είναι και η πρώτη μας απόπειρα, και πιστεύουμε ότι θα φάμε απ' αυτά τους όμορφους καρπούς τους κάποια στιγμή το καλοκαιράκι!...

Πολλά φιλιά σε όλες σας!...

One Stroke... έτσι, για να μη ξεχνιόμαστε!

Χαζεύοντας τη μπλογκογειτονιά, έπεσα στην τελευταία ανάρτηση της rena, που μας έδειχνε την πρώτη της απόπειρα ζωγραφικής με την τεχνικής της One Stroke. Στην ανάρτησή της μας παρέπεμπε επίσης σε ένα ωραίο βιντεάκι. Αυτό ήταν και η αφορμή να ανάψει το λαμπάκι!!!

Μετά από πάρα πολύ καιρό που είχα να πιάσω πινέλο στα χέρια μου, βγήκε αυτό το αποτέλεσμα:

Πολλά φιλιά σε όλες σας, και καλό Σαββατοκύριακο!