Το Φιόρο του Λεβάντε...

  Να'μαστε πάλι πίσω στην πολύβουη και πολυτάραχη Αθήνα. Όμως η γεύση του όμορφου καλοκαιριού που πέρασε είναι ακόμα στα χείλη. Η γεύση της αλμύρας της θάλασσας και του κόκκινου γλυκού κρασιού είναι ακόμα νωπή, και οι υπέροχες εικόνες που πέρασαν μπροστά από τα μάτια μου από τα καταπληκτικά τοπία του νησιού, όσο διαρκούν στη μνήμη, θα με κρατούν ακόμα πίσω σ’εκείνο το μικρό χωριουδάκι της νότιας Ζακύνθου…

  Ευχαριστώ το Θεό και την καλή μου μοίρα που κάθε χρόνο έχω την ευκαιρία να γυρίζω πίσω στο Χωριό μαζί με την αγαπημένη μου οικογένεια και να ζούμε όλοι μας από λίγο αυτή τη ζωή δίπλα στη φύση, που τόσο ανάγκη έχουμε… ( τυχεροί όσοι μπορούν να τα καταφέρουν…) Γαλήνεψε η ψυχή, ηρέμησε λίγο το μυαλό, προσπάθησε να ξεφύγει από τα προβλήματα της ζωής, κι όσο κι αν τα κατάφερε, είναι κάτι!... Υπήρξε χρόνος περισυλλογής και ανασυγκότησης και οι μπαταρίες φόρτωσαν.

  Να’μια λοιπόν πάλι εδώ, γράφοντας αυτές τις λιγες γραμμές στο αγαπημένο μου blog που ομολογώ μου έλειψε πολύ, όπως πολύ μου έλειψε και η επαφή μαζί σας. Η blog-ο-παρέα είναι μια απίστευτη παρέα!!! Σας χαιρετίζω όλους και όλες σας και σας εύχομαι μέσα από την καρδιά μου καλό χειμώνα! Ας ελπίσουμε κι ας πιστέψουμε όλοι στα καλύτερα που είναι μπροστά μας.

  Κλείνοντας, θα’θελα να μοιραστώ μαζί σας, όσο μπορώ μέσα από τις φωτογραφίες, αυτά που έζησα και είδα αυτό το καλοκαίρι, δίνοντάς σας την ευκαιρία να ξεκουραστεί λίγο η ματιά σας στην ομορφιά αυτού του υπέροχου νησιού… Θα δείτε φωτογραφίες, από τη Χώρα, από τον Άγιο μας Διονύσιο (που γιόρταζε η χάρη του στις 24 Αυγούστου, και είναι μεγάλη γιορτή για το νησί), από τη Μπόχαλη (όπου βρίσκεται το Κάστρο και μπορείτε να απολάυσετε πανοραμικά το λιμάνι και τη Χώρα), από το χωριό μου, το σπίτι μου και την αυλή μου, και από τα καταγάλανα νερά της νοτιοδυτικής ακτής του νησιού καθώς και του πασίγνωστου πια Ναυαγίου… Είναι μια μικρή γεύση από το νησί, μέσα από το φωτογραφικό μου φακό… Ελπίζω να σας αρέσει!...

Υ.Γ. Το τραγούδι που ακούγεται στο βίντεο είναι από τους "Τραγουδιστάδες τση Ζάκυθος" και λέγεται "Ζακυνθινή τριανταφυλλιά".