"Ένα βασίλειο είναι για μένα ο νους μου.
Τόσες χαρές μέσα του βρίσκω
που ξεπερνούν κάθε άλλη ευτυχία
που ο κόσμος έχει να προσφέρει.
Μ' όλο που θέλω πολλά
από κείνα που οι περισσότεροι ποθούν,
ο νους μου αρνείται να τα λαχταρίσει.
Ούτε μεγαλεία πριγκιπικά ακόμα,
ούτε πλούτη,
ούτε ισχύ για να νικώ,
ούτε έξυπνα καλοπιάσματα
τις προσβολές να απαλύνω,
ούτε ομορφιά για να δροσίζω τα αγαπημένα μάτια.
Σε τίποτα απ' αυτά δούλος δε γίνομαι,
γιατί ο νους μου όλα αυτά μ' απλοχεριά μου δίνει.
Βλέπω συχνά να βασανίζονται πολλοί
και να κατρακυλούν αυτοί που βιάστηκαν ν' ανέβουν.
Βλέπω όσους στέκονται ψηλά
η αναποδιά πιότερο να τους συμμαδεύει.
Με μόχθο προχωρούν, βαδίζουν με το φόβο.
Τέτοιες έγνοιες ο δικός μου νους
ποτέ δε θα μπορούσε να βαστάξει.
Είμαι ευχαριστημένος, κι έτσι ζω,
ζητώ μονάχα όσα μου αρκούν.
Δεν λαχταρώ τα υπεροπτικά λικνίσματα.
Κοίτα, όσα μου λείπουν ο νους μου τα προσφέρει
και να!
Βασιλικά θριαμβεύω, ευτυχισμένος με όσα ο νους μου φέρνει.
Εκείνοι που έχουν τα πολλά,
δεν παύουν κι άλλα να ποθούν.
Εγώ έχω λιγοστά κι άλλα δεν ψάχνω.
Εκείνοι είναι φτωχοί κι ας έχουν τόσα
κι εγώ είμαι πλούσιος με τα λίγα που' χω.
Φτωχοί είναι εκείνοι· πλούσιος εγώ.
Εκείνοι ζητιανεύουν· δίνω εγώ.
Στερούνται εκείνοι· περίσσεια έχω εγώ.
Εκείνοι μαραζώνουν· ζω εγώ.
Με όσα οι άλλοι χάνουν δε γελώ,
Κι όσα οι άλλοι έχουν δε φθονώ.
Του κόσμου οι τρικυμίες
το νου μου δε σκαμπανευάζουν.
Η θέση μου είναι η νηνεμία.
Δεν φοβάμαι εχθρούς, φίλους δεν κολακεύω,
τη ζωή μου δε μισώ, το τέλος μου δεν τρέμω.
Άλλοι μετρούνε με τον πόθο την απόλαυση
και με του θέλω την φρενίτιδα
μετρούνε τη σοφία.
Η μόνη ασφάλεια η περιουσία τους είναι.
Όλη τους η μαστοριά είναι κατεργαριά μασκαρεμένη.
Μα εγώ όλη την απόλαυση την βρίσκω
στην ηρεμία που μου δίνει ο νους μου.
Τα πλούτη μου είναι η υγεία και η απέραντη γαλήνη
καθαρή η συνείδησή μου υπερασπίζει την επιλογή μου.
Δεν προσπαθώ να γίνω αρεστός με τις δωροδοκίες
ούτε με την απάτη να προσβάλω.
Έτσι εγώ ζω·
έτσι θα πεθάνω.
Μακάρι και οι άλλοι έτσι καλά να ζουν."
Σερ Έντουαρντ Ντάιερ (1543- 1607)
Αφού διαβεβαιώσω όσους διαβάσουν το ποίημα οτι σε χαρακτηρίζει ΑΠΟΛΥΤΑ, να σ ευχαριστήσω που μας το
ΑπάντησηΔιαγραφήγνώρισες.
Πόσο μεγαλείο υπάρχει σ΄αυτές τις αράδες του Ντάιερ που μας χάρισες!! Μακάρι Μαράκι μου να μπορούμε να εκτιμούμε ό,τι μπορούμε να βρούμε στο νου μας κάθε στιγμή.....ό,τι μπορεί να μας δώσει κάθε φορά που θέλουμε να του δώσουμε τον πρώτο λόγο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι αυτές οι λίγες λέξεις που μας χάρισες σήμερα να μπορέσουν να γίνουν ένας μικρός "οδηγός σκέψης" για τις περισσότερες από μας!!
Σ΄ευχαριστώ
Μαρία μου,ένα ευχαριστώ,που το μοιράστηκες μαζί μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν τον γνωρίζω,όμως μεγάλες οι αλήθειες του.
Αφού,όπως λέει η Χαρά,σε εκφράζει,θα είσαι εξαιρετικός άνθρωπος-μακάρι όλοι να το επιτύχουμε.
Φιλιά!
Για μενα ειναι το νοημα της ζωης μεσα σε λιγες λεξεις.Υπεροχο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ενα ποιημα ειναι βαλμενα ολα οσα με εκφραζουν ...και με οδηγουν στη ζωη μου.
Σ ευχαριστω ...που μου γνωρισες τον Νταιερ.
"Ο νους σου είναι η γωνιά της ελευθερίας σου, ένας χώρος μέσα στον οποίο κανένας δεν μπορεί να εισβάλει. Ένα καταφύγιο ηρεμίας όταν όλα γύρω σου βρίσκονται σε αναταραχή..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνέκαθεν ήταν το πιστεύω μου, και πάντα στα δύσκολα εκεί κατέφευγα. Χαίρομαι που Χαρά μου, Μπέττυ, Ελένη και misirlou, αναγνωρίσατε κάτι δικό σας σε αυτό το κείμενο.
Όσον αφορά το πόσο με αντιπροσωπεύει, Χαρά μου, και που εσύ μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα που γνωριστήκαμε, αναγνώρισες αυτό το κομμάτι του εαυτού μου, αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι η γνωριμία μας δεν έγινε τυχαία!...
Μπέττυ μου, είμαι τυχερή που μέσα από τη γνωριμία μου με τη Χαρά, γνώρισα κι εσένα! Όπως είπα και πριν... τίποτα δεν γίνεται τυχαία! Και εύχομαι πράγματι αυτός ο τρόπος σκέψης να γίνει "οδηγός σκέψης" για όλες μας.
Δεν ξέρω, Ελένη μου, αν είμαι εξαιρετικός άνθρωπος. Αυτό που με απασχολεί στη ζωή μου, όπως πιστεύω και τις περισσότερες από μας, είναι να κάνω πιο πολλές αυτές τις στιγμές νηνεμίας- όπως λέει και ο Ντάιερ. Σίγουρα προσπαθώ να βρίσκομαι σε αυτό το μονοπάτι όσο περισσότερο μπορώ. Όλες μας είμαστε αξιόλογες αρκεί να το πιστέψουμε!...
Καλή μου misirlou, χάρηκα ιδιαίτερα όταν διάβασα το σχόλιό σου, και βλέποντας ότι το νόημα της δικιάς σου ζωής είναι αυτό που μέσα από το ποίημά του ο Ντάιερ προσπάθησε να μεταδώσει και στους άλλους. Συνέχισε να το κάνεις πράξη και τίποτα να μη σε σταματήσει!...
Σε αυτούς τους στίχους βλέπω την Μαρία που γνώρισα τυχαία αλλά έγινε ο δικός μου άνθρωπος!!!!! Νιώθω τυχερή που σε γνώρισα και είσαι φίλη μου.φιλιά πολλά
ΑπάντησηΔιαγραφή