Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, έκανα ένα ταξιδάκι- αστραπή στο όμορφο νησί μας, τη Ζάκυνθο. Λόγω έλλειψης διακοπών, αυτή η βόλτα στο νησί ήταν αναγκαία για να κλείσουμε το καλοκαίρι όμορφα. Όπως καταλαβαίνετε, δεν έκατσα στιγμή στο σπίτι, γυρίσαμε όλες τις παραλίες, βουτήξαμε στα γαλανά νερά, είδαμε ηλιοβασίλεμα, είδαμε ανατολή, μυρίσαμε φύση, πιάσαμε χώμα φάγαμε από το αμπέλι και...
Σε μια από αυτές τις εξορμήσεις λοιπόν, καθώς διασχίζαμε ένα στενό δρομάκι με το αυτοκίνητο, έπεσε η ματιά μου στον αυλόγυρο ενός πολύ όμορφου παραδοσιακού σπιτιού, που στις κολώνες του μαντρότοιχου η νοικοκυρά είχε κρεμάσει δυο παλιά κεραμίδια ζωγραφισμένα στο χέρι. Μέχρι να συνειδητοποιήσω τι ήταν αυτό που έβλεπα, είχαμε ήδη στρίψει στη γωνία του στενού. Μια δυνατή κραυγή μου (πολλές από εσάς θα καταλαβαίνετε τι εννοώ), ακινητοποίησε το αυτοκίνητο, και βγήκα έξω τρέχοντας να πάω να χαζέψω από κοντά αυτά τα κεραμίδια που μου έκαναν εντύπωση. Το θέμα τους ήταν τα λουλούδια, και εμένα η αδυναμία μου όπως ξέρετε είναι... τα λουλούδια! Ήταν όμορφα δοσμένα από τον καλλιτέχνη, και χρωματικά και ως προς τις αναλογίες τους, και έδιναν ένα πάρα πολύ όμορφο αποτέλεσμα. Τα ζήλεψα, και είπα ότι όταν πάω στην Αθήνα θα φτιάξω σίγουρα...
Δεν άργησε να έρθει η στιγμή που ξανάπιασα τα πινέλα στα χέρια μου, μετά από πολύμηνη διακοπή, ένα πρωινό, και σε 2 ώρες το είχα τελειώσει!
Αυτό το κάτι παραπάνω -πέρα από όλα τ' άλλα- που κέρδισα από αυτή την εκδρομή, ήταν η έμπνευση για αυτό το κεραμίδι που σας παρουσιάζω παρακάτω.
Σε μια από αυτές τις εξορμήσεις λοιπόν, καθώς διασχίζαμε ένα στενό δρομάκι με το αυτοκίνητο, έπεσε η ματιά μου στον αυλόγυρο ενός πολύ όμορφου παραδοσιακού σπιτιού, που στις κολώνες του μαντρότοιχου η νοικοκυρά είχε κρεμάσει δυο παλιά κεραμίδια ζωγραφισμένα στο χέρι. Μέχρι να συνειδητοποιήσω τι ήταν αυτό που έβλεπα, είχαμε ήδη στρίψει στη γωνία του στενού. Μια δυνατή κραυγή μου (πολλές από εσάς θα καταλαβαίνετε τι εννοώ), ακινητοποίησε το αυτοκίνητο, και βγήκα έξω τρέχοντας να πάω να χαζέψω από κοντά αυτά τα κεραμίδια που μου έκαναν εντύπωση. Το θέμα τους ήταν τα λουλούδια, και εμένα η αδυναμία μου όπως ξέρετε είναι... τα λουλούδια! Ήταν όμορφα δοσμένα από τον καλλιτέχνη, και χρωματικά και ως προς τις αναλογίες τους, και έδιναν ένα πάρα πολύ όμορφο αποτέλεσμα. Τα ζήλεψα, και είπα ότι όταν πάω στην Αθήνα θα φτιάξω σίγουρα...
Δεν άργησε να έρθει η στιγμή που ξανάπιασα τα πινέλα στα χέρια μου, μετά από πολύμηνη διακοπή, ένα πρωινό, και σε 2 ώρες το είχα τελειώσει!
Αυτό το κάτι παραπάνω -πέρα από όλα τ' άλλα- που κέρδισα από αυτή την εκδρομή, ήταν η έμπνευση για αυτό το κεραμίδι που σας παρουσιάζω παρακάτω.
~ ~ ~
Μπράβο βρε Μαράκι!!! Το one stroke σου πάει τελικά......κάνεις θαύματα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητη μου Μαρια το κεραμιδι σου αποοοοσο μπορει να φανει ειναι πολυ ομορφο(και επειδη ξερω ποσο καλη εισαι στην δουλεια σου)
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα το πω.....
δεν καταλαβαινω γιατι το κανετε αυτο στις φωτογραφιες?????Δεν μπορουμε να δουμε κατι που ειναι τραβηγμενο απο μακρια και που δεν μπορει να γινει μεγενθυνση!!!!ειναι κριμα....γιατι δεν μπορουμε να το δουμε!
Αν το κανετε για προστασια....ειναι λαθος τακτικη...γιατι δεν υπαρχει προστασια σε αυτο!φιλια πολλα μισιρλου
Πολυ ομορφα το ζωγραφισες Μαρια, εφερες την Ανοιξη μεσα στο Φθινοπωρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάρα πολύ ωραίο... Έτσι, να παραμένουμε δημιουργικοί άνθρωποι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυ πολυ ομορφο!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΜΑΡΑΚΙ!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΛΛΑ ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Η ΜΙΣΙΡΛΟΥ, ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΝΑ ΘΑΥΜΑΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΙΕΣ!!!!!!!!!!!!
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ!!!!!!!!!!!!!!!
Mαρια,πολύ μου αρέσει-όμορφη ζωγραφική!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά!
Εγω εχω λόγο παραπάνω σε τούτη την ανάρτηση γιατί μου έδωσε τη ΧΑΡΑ της παρουσίας ΣΑΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορείς να φαντασθείς,και στο λέω δημοσίως, πόση αγαλλίαση ένοιωσα και νοιώθω στην καρδιά μου απο αυτή την αναπάντεχη συνάντηση!!!Νάσαι καλά γι αυτή την εκπληξη και πάντα να αποκομίζεις όμορφες εικόνες και να τις αποτυπώνεις οπουδήποτε γιατί γίνονται έργα τέχνης.Αν δεν έλεγε η Coco οτι είναι One stroke (πως τα ξέρει!τίποτα δε της ξεφέύγει) Θα παιρνα όρκο οτι είναι παραδοσιακή ζωγραφική.Και θα σιγοντάρω τη Μισιρλού (οχι για να μη μου κακιώσει,συνήθισα πια...)αλλά γιατί για μία ακόμα φορά έχει δίκιο.
Χάνουν την μαγεία τους τα έργα οταν δνε ανοίγουν οι φωτό (τόχω κάνει κι εγω εν αγνοία μου και λυπάμαι)
ΦΙΛΑΚΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΠΟΛΛΑΑΑΑΑΑΑΑ & ΜΙΑ ΔΥΝΑΤΗ ΖΕΣΤΗ ΑΓΚΑΛΙΑ!
ΓΕΛΑΣΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΡΑΥΓΗ.ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΩΡΑΙΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ONE-STROKE META TO ΕΙΔΑ..ΕΛΠΙΙΖΩ ΝΑ ΓΕΜ ΜΙΑ ΓΡΑΜΜΟΥΛΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΠΑΤΑΡΙΕΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΣ ΟΜΟΡΦΑ ......ΦΙΛΑΚΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήdraga maria ja jednostavno obožavam makove tako da mi je ova tegola fenomenalna:)))....
ΑπάντησηΔιαγραφήpusa:))...
M
Πάρα πολύ όμορφο, μπράβο σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌτι ξέρουμε από ξαφνικές κραυγές δε μπορούμε να το αρνηθούμε ούτε εμείς ούτε οι ταλαιπωροι συζυγοι! Όταν υπάρχει τέτοιος λόγος ,όμως, έχουμε τα δίκια μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈγινε εξαιρετικό και μπράβο που σου ξανάδωσε διάθεση για δημιουργία!
Αυτό το νησί κρύβει πολλά ταλέντα τελικά...
Ε ρε δόξες το κεραμίδι!!! Πού να φανταζόταν πως θα φιλοξενούσε μια μοναδικής τεχνικής ζωγραφιά! Φανταστική δημιουργία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά δεν ήξερα τι είναι το one stroke, αλλά ανέτρεξα σε πηγές και είδα...
Όσο για τη Ζάκυνθο, άντε να γίνει τόπος συνάντησης.Εγώ θα κατέβω μέσα στον Οκτώβρη. Αν μπορείς...
Είδες πόσα πράγματα ...κοιμούνται μέσα μας και περιμένουν την κατάλληλη ώρα για να ξυπνήσουν; Ή τον κατάλληλο τόπο. Όμορφο το one stroke κεραμίδι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠανέμορφο!!Τελικά ότι κάνεις είναι τέλειο!!Κρίμα που δεν μπορούμε να το θαυμάσουμε σε μεγένθυση !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠανέμορφο!!!!Υπέροχη δουλειά !!!Μπράβο Μαρία!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι άλλο διαφορετικό να καταθέσω εγώ; Συμφωνώ με όλους ότι είναι υπέροχο. Χαίρομαι που βρήκες χρόνο για μικρή εξόρμηση!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσουν πολύ τα κόκκινα λουλούδια σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπεττούλα μου γλυκιά, μου έλειψε η παρεϊτσα σου, άντε να κανονίσουμε εκείνο το ραντεβού να πάμε από τη Μίνα! Σ' ευχαριστώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜισιρλούκα, Rena μου και Χρυσάνθη μου, σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας σχόλια! Θέλω να σας πω ότι σας καταλαβαίνω απόλυτα που ζητάτε τη μεγέθυνση των εικόνων. Το σκεπτικό μου είναι ότι το ίντερνετ δεν είναι μόνο η δικιά μας μπλογκο-γειτονιά, που σίγουρα δεν θα με πείραζε καθόλου να δείτε οποιαδήποτε λεπτομέρεια, αλλά θα αναγνωρίζετε κι εσείς ότι υπάρχουν πολλά κακοπροαίρετα μάτια, και πιθανόν να υπάρχουν άτομα τα οποία θα ήθελαν να εκμεταλλευτούν κάποιες φωτογραφίες προς ίδιον όφελος. Τα παραδείγματα είναι αναρίθμητα. Η Μαριάννα, ως καλή γνώστης του διαδικτύου με συμβουλεύει να το χειριστώ με αυτόν τον τρόπο. Αν Μισιρλούκα μου έχεις κάτι άλλο υπ' όψιν σου και θέλεις να μου πεις, είμαι όλη αυτιά! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαρούλα μου, το ξέρεις ότι τα αισθήματα είναι αμοιβαία! Κάθε φορά που χωρίζουμε από μια συνάντησή μας, γίνεσαι όλο και πιο δικός μου άνθρωπος... Εξηγώ και παραπάνω, και για σένα, μια που δεν μας έχει δοθεί η ευκαιρία να το συζητήσουμε από κοντά, ίσως να μου το' χεις και παράπονο, για την μεγέθυνση των φωτογραφιών. Περιμένω οπωσδήποτε- ξέρεις εσύ- δικιά σου ειδοποίηση! Σε φιλώ πολύ πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ!!!ΤΕΛΕΙΟ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ!!!
Κατερίνα μου, σ' ευχαριστώ πολύ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣταυρούλα μου, ευχαριστώ που με επισκέφτηκες και μου άφησες το καλό σου σχόλιο!
Katrina, να' σαι καλά, σ' ευχαριστώ πολύ!!!
Λενάκι μου, ευχαριστώ για το καλό σχόλιο! Εσύ που ζωγραφίζεις τόσο όμορφα, η γνώμη σου έχει τη δικιά της βαρύτητα!
foufoulίτσα μου, ευχαριστώ πολύ! Πράγματι είχε πολύ γέλιο η κραυγή, και σίγουρα βοήθησε πολύ αυτή η ανάσα που πήρα στο νησί... Έχεις την αγάπη μου.
Dear Mare, thank you for visiting my blog and for living me once again such a nice comment!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπαρχει σιγουρος τροπος προστασιας!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήπαντα υπαρχει το αντιδοτο σε ολα!
Οσο για τον τροπο που εχει επιλεξει η Μαριαννα...μπορω να κατεβασω αμεσως την φωτο σου και αν ασχοληθω και 5 λεπτα παραπανω μπορω να στην στειλω
παλι πισω (και μαλιστα χωρις το λογοτυπο σου)!!!
Απο κει και περα εσυ θα αποφασισεις....νομιζω οτι περα απο το λογοτυπο δεν αξιζει να κανεις κατι παραπανω και να θυσιαζεις την καλη εικονα και τα αληθινα σχολια των αναγνωστων σου.αυταααααα....φιλια πολλα
Αναστασία μου, σ' ευχαριστώ για την επίσκεψή σου και για το καλό σου σχόλιο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤαλαίπωροι δεν λες τίποτα Νίκη μου!!! Αλλά έχει και την πλάκα του! Είσαι πολύ καλή, σ' ευχαριστώ!
Βιολέτα μου, σε ευχαριστώ! Όσο για την Ζάκυνθο, σίγουρα θα γίνει τόπος συνάντησης, και το σπίτι μου είναι ορθάνοιχτο! Μακάρι να μπορούσα για τον Οκτώβρη, αλλά φαντάζει πολυτέλεια μια τόσο κοντινή χρονικά επίσκεψη... Ζηλεύω που θα βρεθείτε και δεν θα είμαι!!! Αλλά... έχει ο καιρός γυρίσματα! Σε φιλώ!
Σωσώ μου, ευχαριστώ για ακόμα μια φορά! Έχεις δίκιο, όλα είναι αποτυπωμένα στο μυαλό μας και περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για να εκφραστούμε...
Ρένα, ΕΥΓΕΝΙΑ, "Στον δικό μου υπέροχο κόσμο....", και fotolabida1: Ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και τα όμορφα λόγια σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι λες βρε Μισιρλούκα μου!!! Είπε κανείς για 100% προστασία; Αλλά σίγουρα τις δικές σου ικανότητες δεν τις έχουν όλοι. Τις πιθανότητες πάμε να πιάσουμε. Και στο κάτω κάτω, όποια από τις γνωστές μου θέλει να δει λεπτομέρειες, μπορεί να δει τα έργα μου από κοντά, ή στην τελική να της στείλω φωτογραφίες με mail! Κάνω λάθος; Κι άντε γλυκιά μου ξανθούλα, να πιούμε και κάνα καφεδάκι επ ευκαιρίας!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ που δεν σκαμπάζω από one stroke και που αλλαξα κομπιούτερ και μου κάνει την ζωή δύσκολη και δεν μπορώ να αφήσω μηνύματα. Εγώ θα βρω το κεραμίδι συναρπαστικό. Αλλωστε επειδή η misirlou που εχει πει πόσο καλή είσαι δεν μπορώ να αμφιβάλω.Καλό ΣΚ και εύχομαι το σχόλιο να εμφανιστεί και να μη χαθεί όπως τόσα άλλα που εχω στείλει.......
ΑπάντησηΔιαγραφή